ممکن است آسمان سیارات یخی، در سراسر کیهان پر از الماس باشند. ترکیبات کربن فشرده می‌توانند در دماهای بسیار شدیدتر از آنچه محققان تصور می‌کردند به الماس تبدیل شوند، که در نتیجه آن ممکن است باران الماس را به پدیده‌ای رایج در غول‌های یخی تبدیل کند.
در گذشته، آزمایش‌های آزمایشگاهی منجر به سردرگمی در مورد شرایطی شده است که در آن الماس‌ها می‌توانند در غول‌های یخی مانند اورانوس و نپتون شکل بگیرند. دو نوع آزمایش برای بررسی این موضوع وجود دارد: آزمایش‌های فشرده‌سازی دینامیکی، که در آن ترکیبات کربنی تحت یک شوک ناگهانی قرار می‌گیرند و آزمایش‌های فشرده‌سازی استاتیک، که در آن در داخل یک محفظه قرار می‌گیرند و به تدریج فشرده می‌شوند. تاکنون، آزمایش‌های فشرده‌سازی دینامیکی به دما و فشار بسیار بالاتری برای تشکیل الماس نیاز داشته است.
محققان مجموعه جدیدی از آزمایش‌ها را با استفاده از فشرده‌سازی استاتیک اما گرمایش دینامیکی انجام دادند و پلی استایرن یا همان پلیمری که برای ساخت فوم پلی‌استایرن استفاده می‌شد را با فشردن آن بین دو الماس و سپس ضربه زدن به آن با پالس‌هایی از فوم، فشرده کردند. آنها مشاهده کردند که الماس‌ها از پلی استایرن در دمای حدود ۲۲۰۰ درجه سانتیگراد و فشاری در حدود ۱۹ گیگا پاسکال تشکیل می‌شوند، این شرایط، درست شرایطی بسیار شبیه به شرایط موجود در فضای داخلی کم عمق اورانوس و نپتون است.
نظر شما